Karakteristiek
De kerk is een zaalkerk, met een zadeldak tussen sluitgevels. De voorgevel staat ietwat schuin op de zijmuren. De ruimte wordt overdekt door een tongewelf dat vermoedelijk rond 1823 is aangebracht. In de oostelijke travee liggen enkele grafzerken en hardstenen tegels. De andere traveeën hebben houten vloeren. De rijk gesneden preekstoel met (nogal overmaats) klankbord en trap is in Louis XV-stijl, evenals een doophek met gesneden lezenaar en een avondmaalstafel. Ook de koperen bankkandelaars dateren uit de 18e eeuw. De gebrandschilderde glas-in-loodramen zijn in 1937 geplaatst. De ramen werden ontworpen door J.A.Thunack en vervaardigd door Hoving Glasindustrie te Groningen.Toen een bom in 1942 bij de boerderij vlak bij de kerk viel, zijn alle ramen uit de sponning gesprongen. De dorpsbewoners hebben met grote zorgvuldigheid de stukjes glas weer verzameld en dat is hen ook, op een paar stukjes na, gelukt. Na de oorlog zijn ze zorgvuldig in elkaar gezet en de ontbrekende stukjes zijn er bijgemaakt. Op het raam in de oostgevel is “De Zaaier” weergegeven. Op de overige ramen komen bijbelse en allegorische symbolen voor: duif (Heilige Geest), zandloper, druivenrank, brandend braambos, bijbel, anker.
Gebruik
De kerk wordt nog enkele keren per jaar door een kerkelijke gemeente gebruikt, maar heeft de laatste jaren ook in toenemende mate een multifunctionele bestemming. Ze biedt plaats aan diverse activiteiten, zoals exposities, lezingen en muzikale evenementen. Tevens worden zowel trouw- als rouwplechtigheden gehouden.
Verhaal
De geschiedenis van de Groninger kerken bestaat niet alleen uit jaartallen, bouwstijlen en orgels. Elke kerk vertelt zijn eigen verhaal, over stenen duivels, hostiewonderen, onthoofde heilige of beenderen die in de kerkmuur werden gemetseld. Dit zijn niet alleen spannende verhalen, maar ze laten ook zien hoe rijk de historie is van het Groningerland. En ze plaatsen de kerk in de loop van de geschiedenis.
Lees meer